* Muhammed aleyhisselâmın ahlâkı (Osman Ünlü'nün 26.10.2015 tarihli yazısı)

26 Ekim 2015, Pazartesi
Muhammed aleyhisselâmın ahlâkı
Allahü teâlâ, sevgili Peygamberine verdiği iyilikleri, ihsânları sayarak, Onun mübârek kalbini okşarken, kendine güzel huylar verdiğini, (Sen güzel huylu olarak yaratıldın) meâlindeki âyet-i kerîme ile bildirmektedir. Hazret-i Akreme buyurdu ki: "Abdullah ibni Abbas'tan işittim. Bu âyet-i kerîmedeki güzel huylar, Kur'an-ı kerimin bildirdiği ahlâktır." Hadâik-ul-hakâyık'ta deniyor ki: "Âyet-i kerîmede, (Sen huluk-ı azîm üzeresin) buyuruldu. Huluk-ı azîm demek, Allahü teâlâ ile sır, gizli şeyleri bulunmak, insanlara karşı da güzel huylu olmak demektir. Çok kimselerin İslâm dînine girmesine, Resûlullah efendimizin güzel ahlâkı sebep oldu." Muhammed aleyhisselâmın bin mûcizesi göründü, dost düşman herkes de bunu söyledi. Bu kadar mûcizelerin en kıymetlisi, edepli olması ve güzel huyları idi. Kimyâ-i Se'âdet kitâbında buyuruluyor ki: "Ebû Sa'îd-i Hudrî hazretleri buyurdu ki, Resûlullah efendimiz, hayvana ot verir, deveyi bağlardı. Evini süpürür, koyunun sütünü sağardı. Ayakkabısının söküğünü diker, çamaşırını yamardı. Hizmetçisi ile birlikte yer, hizmetçisi el değirmeni çekerken yorulunca, ona yardım ederdi. Pazardan öte beri alıp torba içinde eve getirirdi. Fakirle, zenginle, büyükle, küçükle karşılaşınca, önce selâm verir, bunlarla müsâfeha etmek için, mübârek elini önce uzatırdı. Köleyi, efendiyi, beyi, siyâhı ve beyâzı bir tutardı. Her kim olursa olsun, çağırılan yere giderdi. Önüne konulan şeyi, az olsa da, hafif, aşağı görmezdi. Güzel huylu idi. İyilik etmesini severdi. Herkesle iyi geçinirdi. Güler yüzlü, tatlı sözlü idi. Söylerken gülmez, üzüntülü görünürdü, fakat çatık kaşlı değildi. Aşağı gönüllü idi, fakat alçak tabiatlı değildi. Heybetli idi, yani saygı ve korku hâsıl ederdi, fakat kaba değil, nâzik idi. Cömert idi, fakat isrâf etmez, faydasız yere bir şey vermezdi. Herkese acırdı. Mübârek başı hep önüne eğik idi. Kimseden bir şey beklemezdi. Saadet, huzur isteyen, Onun gibi olmalıdır." Mesâbih'te bildirildiğine göre, Enes bin Mâlik hazretleri buyuruyor ki: "Resûlullah efendimiz insanların en güzel huylusu idi. Beni bir gün, bir yere gönderdi. Emrini yapmak için dışarı çıktım. Çocuklar sokakta oynuyordu. Onların yanından geçerken arkama baktım. Resûlullah efendimiz arkamdan geliyor, mübârek yüzü gülüyordu. (Yâ Enes! Dediğim yere gittin mi?) buyurdu. (Evet gidiyorum yâ Resûlallah) dedim. Resûlullah efendimize on sene hizmetçilik yaptım. Bana bir kere üf demedi. Şunu niçin böyle yaptın, bunu niçin yapmadın buyurmadı."
Dinimiz İslam İnternet Radyosu	Huzura Doğru TV
Dini sualler için | Üye olmak için   Üyelikten ayrılmak için: Google | Yahoo   Mail grubu sayfası: Google | Yahoo   www.hakikatkitabevi.net   www.dinimizislam.com