seyir-i-alem: * Dört halife, Eshâb-ı kiramın hepsinden üstündür

17 Şubat 2018 Cumartesi

* Dört halife, Eshâb-ı kiramın hepsinden üstündür

19 Şubat 2018, Pazartesi

Dört halife, Eshâb-ı kiramın hepsinden üstündür

Sual: Hulefâ-i râşidîn kimlere denir? Eshâb-ı kiram gibi iman edenler ve ahkâm-ı İslâmiyyeye onlar gibi tâbi olanlar kimlerdir?

Cevap: Peygamber efendimiz "aleyhissalâtü vesselâm" hicretin, onbirinci senesinde, ahireti teşrif buyurduktan sonra, Ebû Bekr-i Sıddîk "radıyallahü anh" halife oldu. Hicretin onüçüncü senesinde, altmışüç yaşında vefat etti. Bundan sonra Ömer-ül-Fârûk "radıyallahü anh" halife oldu. Yirmiüçüncü senede, altmışüç yaşında şehit edildi. Bundan sonra, Osmân Zinnûreyn "radıyallahü teâlâ anh" halife oldu. Otuzbeş senesinde, sekseniki yaşında şehit edildi. Sonra Ali "radıyallahü anh" halife oldu. Hicretin kırkıncı senesinde altmışüç yaşında şehit edildi. Bu dört halifeye, (Hulefâ-i râşidîn) denir. Zaman-ı saadette, (Ahkâm-ı İslâmiyye) tamam icra edilip, her taraf, hak, adâlet ve hürriyet ile nurlandığı gibi, bunların zamanında da öyle idi. Ahkâm-ı İslâmiyye kusursuz olarak yapılıyordu. Bu dört halife, Eshâb-ı kiramın hepsinden üstündür. Kendi aralarındaki üstünlükleri, hilâfetleri sırasına göredir.

Hulefâ-i râşidîn zamanı, otuz sene idi. Bu otuz sene, Peygamberimiz "aleyhisselâm" zamanı gibi güzel geçti. Bu dört halifeden sonra, Ehl-i İslâm arasında, bidatler ve yanlış yollar meydana çıkarak, nice kimseler doğru yoldan ayrıldı. Yalnız, Eshâb-ı kiram gibi iman edenler ve ahkâm-ı İslâmiyyeye onlar gibi tâbi olanlar kurtuldu ki, bunların yoluna (Ehl-i sünnet vel-cemâ'at) fırkası denir. Ehl-i sünnet âlimi demek, dört mezhepten birinin âlimi demektir. Doğru yol, yalnız budur. Peygamber "aleyhisselâm" efendimizin ve Eshâb-ı kiramın "radıyallahü teâlâ anhüm ecma'în" gittiği doğru yol, Ehl-i sünnet âlimlerinin gösterdiği yoldur "rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma'în". Zamanla, yanlış fırkalar, yollar unutuldu. Şimdi, İslâm memleketlerinin çoğu, bu doğru fırkadadır. Bu Ehl-i sünnet vel-cemâ'ate uymayan, yalnız Yahudi olan (Abdullah bin Sebe')in kurduğu, Şii fırkası kalmıştır. Şiiler, (Hilâfet, Ali'nin "radıyallahü anh" hakkı iken, Ebû Bekr ve Ömer "radıyallahü teâlâ anhümâ", zor ile onun hakkını aldı) diyorlar. Eshâb-ı kiramın çoğunu kötülüyorlar.

Bugün, Müslüman denilen ve ümmet-i Muhammediyye olarak tanınanlar, ehl-i sünnet ile Şii ve Vehhabilerden ibaret gibidir. İngilizlerin Hindistan'da kurdukları (Ahmediyye veya Kâdiyânî) denilen zındıklar ile Bahailerin ve (Teblîg-ı cemâ'at) denilen mezhepsizlerin, zındıkların Müslümanlığa bağlılıkları yoktur. Bunların üçü de (Ehl-i Sünnet)den ayrılmışlardır. (Fâideli Bilgiler s. 15)