seyir-i-alem: * Camide ibadet yapılır ve din öğretilir

12 Ağustos 2018 Pazar

* Camide ibadet yapılır ve din öğretilir

14 Ağustos 2018, Salı

Camide ibadet yapılır ve din öğretilir

Sual: Camide neler yapılabilir ve yapılması câiz olmayan şeyler nelerdir?

Cevap: İbadet yapmak için, toplanılan yerlere (Mabet) veya (İbadethane) denir. Yahudilerin mabetlerine (Sinagog) ve (Havra) denir. Hıristiyanların mabedine (Kilise) ve (Bî'a) veya (Savme'a) denir. Müslümanların mabedine (Mescid) ve (Cami) denir. Mabetlerde ibadet yapılması ve dinlerin emirleri, yasakları, öğretilir. Şimdi mabetlerde konuşan vazifeliler iki şey üzerinde durmaktadırlar:

1- Parlak, yaldızlı sözlerle, acıklı hikâyelerle, nağmeli hazin okumalarla, hatta çalgı ve hoparlörlerle, dinleyicileri rikkate, heyecana getirmek, kalpleri alarak, onların teslim olmalarını, bir gayeye sürüklenmelerini sağlamak.

2- Dinin emirlerini, yasaklarını öğretmek ve bunlara uyulmasını sağlamak.

Bugün Hristiyanların kiliselerinde ve Yahudilerin havralarında, kalplerin, ruhların değil de, yalnız nefislerin, düşüncelerin birleştirilmesine çalışılmaktadır. Dinî vecibeler olarak da, eski din adamlarının koydukları ve her zaman, her yerde başka olan şeyler öğretilmektedir. Bunun için, kiliseler, havralar, bir mabet değil, bir politika, bir konferans yeri olup, insanları uyuşturarak, liderlerin, şeflerin arzu ve düşüncelerine sürüklemektedirler.

Camilerde de, din adamları arasına sızarak, böyle siyaset ve kazanç gayesi ile konuşan her zaman görülmüştür. Bunlar, İslâm âlimlerinin kitaplarını okumamış, mezhepsizlerin, sapık kimselerin bozuk kitaplarına aldanmış din cahili (Yobaz)lardır. İslâmiyetin icaplarını öğretmek ve yaptırmak şöyle dursun, kendileri bile öğrenememiş zavallı kimselerdir. Bunlar, doğru dürüst abdest ve gusül almasını, şartlarına uygun ve ihlâs ile namaz kılmasını bilmeyen cahil ve sapık kimseler olup, her asırda Müslümanları şaşırtmışlar, İslâmiyete ve millete zararlı olmuşlardır. Uzun cübbe, büyük sarıkla, minberlerde, vaaz kürsülerinde teganni ile, nota ile okuyup, yaldızlı sözlerle, heyecanlı hikâyelerle konuşarak, dinleyicileri köksüz ve geçici bir tesir altına alabilen birer hatip, konferansçı olmuşlardır. Siyasi partilerin, diktatörlerin, faşist idarecilerin ve kiliselerin sözcüleri gibi, geçici heyecan vererek dindarları aldatmışlardır. Âlimlerimiz bunlara din adamı değil, din ve iman hırsızı, (Yobaz) demişlerdir. İslâm âlimlerinin kitaplarından anlatan ve sözleri, hâlleri, işleri, bu kitaplara uygun olan hakiki din adamları, İslâmiyeti bunların zararlarından korumuşlardır. (Tam İlmihal s. 244)