seyir-i-alem: * Ehl-i sünnet bilgileri

27 Temmuz 2017 Perşembe

* Ehl-i sünnet bilgileri

29 Temmuz 2017, Cumartesi

Ehl-i sünnet bilgileri

Sual: Ehl-i sünnet bilgilerini nereden ve nasıl öğrenmelidir?

Cevap: Eshâb-ı kirâm ile Tâbi'în-i izâma (Selef-i sâlihîn) denir. Bunlardan sonra, hicretin dörtyüz senesi sonuna kadar gelen Ehl-i sünnet âlimlerine, (Halef-i sâdıkîn) denir. Halef-i sâdıkîn, iman ve amel bilgilerinde ve kalp marifetlerinde, hep Selef-i sâlihîne tâbi olmuşlar, bunların yolundan hiç ayrılmamışlardır. Dörtyüz senesinden sonra, mutlak müctehid kalmadığı gibi, bindörtyüz senesinden sonra da, insan-ı kâmil görülemez oldu. İnsan-ı kâmil olmayan, Evliya ve müctehid olmayan müceddidler "rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma'în", kıyamete kadar, yeryüzünde bulunacaktır. Bu müceddidler, müctehidlerin kitaplarını her tarafa yayacaklar, unutulmuş olan hak yolunu, Ehl-i sünnet bilgilerini insanlara bildireceklerdir. Dünyaya yayılmış olan, bid'at sahiplerinin ve sahte tarikatçıların ve zındıkların, fen ve din yobazlarının, yalanlarına, iftiralarına cevaplar vereceklerdir. Bunların yazdıkları doğru kitapları bulup okuyanlar, dünyada ve ahirette saadete kavuşacaklardır. (Tam İlmihal s. 1051)

(Se'âdet-i Ebediyye) kitabını okuyarak anlayan bahtiyar bir kimse, hem din bilgilerini öğrenir, hem de İmâm-ı Rabbânîyi "rahmetullahi aleyh" tanıyarak, kalbi Ona meyleder, bağlanır. Onun bütün dünyaya saçtığı nurları alıp, olgunlaşmağa, kemâle gelmeğe başlar da haberi olmaz. Ham bir karpuz, güneşin ışıkları karşısında zamanla olgunlaştığı, tatlılaştığı gibi yetişerek kâmil bir insan olur. Bu dünyayı, hayatı görüşünde değişiklikler olduğunu his eder. Hâller, zevkler, tatlı rüyalar görmeğe başlar. İmâm-ı Rabbânîyi, Evliyayı, Eshâb-ı kiramı ve Resûlullahı "sallallahü aleyhi ve sellem" rüyada görmeğe, uyanık iken ruhlarını insan şeklinde görmeğe, bunlarla konuşmağa başlar. Nefsi de gafletten kurtulup, namazın tadını duymağa, ibadetlerden zevk almağa başlar. Günahlardan, haram olan şeylerden, kötü huylardan nefret duyar. İyi huylar onun âdeti olur. Herkese iyilik eder. Cemiyete, millete faydalı olur. Saadet-i ebediyeye kavuşur ve başkalarını da kavuşturur. (Tam İlmihal s. 1052)